1964 -1969
Aan het opnemen van platen was voor the Spotlights een eind gekomen. De opkomst van de beatmuziek zorgde voor een ommezwaai in muziekland, en de platenmaatschappijen gingen zich focusen op nieuwe groepen. Zelf hadden de Spotlights nooit het idee gehad dat ze platen moesten maken; hun prioriteit lag elders. In een krant (titel onbekend) van 4 juni 1964 gaven ze aan: “Bij ons komt radiowerk op de eerste plaats, en daarbij maken we ook wel eens een plaat”.
In het najaar van 1964 gingen The Spotlights drie maanden op tournee ter gelegenheid van het 125-jarig bestaan van de Nederlandse Spoorwegen (foto). Hierna besloten ze minder te gaan optreden in het land, en zich met name nog te richten op radio- en televisiewerk. Deze beslissing was ingegeven door het feit dat ze alledrie inmiddels getrouwd waren, maar wellicht dat de veranderingen in het schnabbelwereldje hier ook een rol in hebben gespeeld; de opkomst van de televisie deed mensen meer en meer thuisblijven, en de vraag naar andere muziek zorgde voor steeds minder vraag naar optredens zoals voorheen het geval was. Een van de eerste programma's op tv was hun eigen jubileum. Aan dit 10-jarig bestaan werd begin 1965 aandacht besteed door de NCRV met een televisiespecial onder de titel:“25 minuten met de Spotlights”. Het bekendste televisieprogramma waarin ze zongen was echter “Ik hou van Hollands”, een serie programma's vol Nederlandstalige liedjes, gezongen door een scala aan artiesten waaronder bijvoorbeeld Marco Bakker, Jenny Arean en Carry Tefsen. De uitzendingen, die tussen eind 1965 en begin 1967 gemaakt werden, zijn ook grotendeels bewaard gebleven (http://archieven.beeldengeluid.nl/).
Nadat in 1964 het laatste singletje was uitgekomen en in 1965 de meeste optredens stopten, hielden begin 1967 ook de televisie- en radio-opnamen op. Het trio bleef echter nog ruim twee jaar bestaan, met name omdat er in 1965 geheel onverwacht een nieuwe inkomstenbron bijgekomen was: het maken van reclames.
In 1965 was de SUR opgericht (Stichting tot Uitzenden van Reclame, later in 1967 omgedoopt tot Stichting Etherreclame ofwel STER) met als doel reclameblokken uit te gaan zenden op radio en televisie voorafgaand aan, en na het journaal. Niet geheel onterecht werd in een artikel van Rolf Boost uit 1969 (bron en datum onbekend) beschreven dat het begin van de etherreclame in Nederland de redding was voor The Spotlights "...niet van de toen al dreigende onbekendheid, maar wel van de financiele consequenties daarvan". The Spotlights werden vanaf 1966 "Neerlands meest gevraagde reclamegeluid", en tussen 1966-1969 werkten ze mee aan zo’n 150 radio- en tv-spotjes, voor frisdrank, wijn, haarverzorgingsprodukten, rijst etc. etc. Slechts enkelen zijn bewaard gebleven.
Patty hield eind 1967 op met zingen. In het voorjaar van 1968 besloten Marian en Paula nog wel door te gaan als duo, maar na een jaar besloten ook zij ermee te stoppen. Het was mooi geweest.
